Pagina's

donderdag 13 februari 2014

Tattoo Tips.

Hoe mijn tattoo verslaving zich uitbreidde. 

Ik kan me niet meer precies herinneren wanneer mijn interesse voor tatoeages is begonnen, maar volgens mij was dat rond een jaar of 11 toen ik LA ink op tv ontdekte. Mijn vader en mijn moeder hadden zelf ook een tatoeage dus het was niets nieuws voor mij.

Elke avond dat LA ink op tv was, zat ik aan de buis gekluisterd. Steeds opnieuw kwamen de mooiste ontwerpen voorbij. Ik ging naar de middelbare school en begon me steeds meer te interesseren in tatoeages. Behalve LA ink zocht ik nu ook zelf op internet naar ontwerpen. Ik vond de tatoeages met een verhaal of betekenis erachter het mooist en wilde er zelf ook een met een verhaal. 


Voor mijn 15e verjaardag mocht ik dan na lang smeken mijn eerste tatoeage. Het was een week voor mijn verjaardag toen ik de shop binnenstapte. Ik wilde graag een klein ankertje op mijn pols van ongeveer 2 cm. Ik had gekozen voor een anker, want een anker staat voor hoop en omdat ik in die tijd veel gepest werd wilde ik een soort hou vast om niet op te geven. 

Het zetten duurde nog geen 5 minuten en ik vond het meer kietelen dan echt pijn doen. Op een schaal van 1 tot 10 vond ik het qua pijn een 3. Na hem twee weken lang ingesmeerd te hebben was hij zo goed als genezen. Ik heb er bijna geen last van gehad. Alleen na een paar dagen, wat gelukkig niet raar was en altijd gebeurd omdat het dan aan het genezen is, begon hij te jeuken. 

Een maand en twee weken geleden is mijn tweede tatoeage gezet. Weer had ik gekozen voor een tatoeage met een verhaal. Op internet had ik wat rond gekeken naar ideeën en ik kwam op een prachtig ontwerp uit. Het was alleen niet 100% mijn ding. Ik heb toen de tatoeage nagetekend en de delen die ik niet mooi vond veranderd zodat ik helemaal tevreden was. Het was zo toch ook meer van mijzelf dan dat ik er zomaar eentje van iemand over zou nemen. Het zetten van deze tatoeage was veel langer dan de vorige keer, zo'n 3,5 uur. Ook vond ik het veel pijnlijker dan op mijn pols. Op een schaal van 1 tot 10 vond ik dit wel een 6 of 7. Vooral op het eind begon het echt pijn te doen, in het begin is het meer irritatie.

Opnieuw moest ook deze tatoeage ingesmeerd worden met de speciale zalf die je meekrijgt of zelf bij de drogist koopt. Ik had hiervoor Bepanthen zalf gehaald, wat mij ook werd aanbevolen. De eerste twee dagen voelde mijn bovenbeen aan als een grote blauwe plek en net als de vorige keer begon het na een paar dagen erg te jeuken. Een paar weken later ben ik terug gegaan om nog wat kleine lijntjes bij te laten werken en nu is hij helemaal perfect. Ik ben er ontzettend blij mee en ik vind hem ook echt bij mij passen. 


De betekenis: Weer een anker dat nog steeds staat voor hoop. Een wiel waar ik zelf achter sta om mijn eigen leven te sturen. Ik bepaal welke kant ik op wil met mijn leven en ben er ook zelf verantwoordelijk voor als het fout gaat. De vogels staan voor vrijheid, om te gaan en te staan waar ik wil. Het touw dat door de hele tatoeage heenloopt houdt eigenlijk alles bij elkaar. 

Ik sta volledig achter mijn keuzes en ik heb er zeker geen spijt van. Ik weet dat ik nog jong ben, maar dit is wat mij gelukkig maakt. Er staan zeker nog meer tattoo's op de planning, maar die zullen even moeten wachten. Het kost namelijk veel geld en ik wil dat ze stuk voor stuk speciaal zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten